Huay Xai, Luang Namtha
Door: Marije
Blijf op de hoogte en volg Marije
28 Februari 2013 | Laos, Ban Houayxai-Noy
Sabaidee
20-2 Zijn we de grens over gegaan naar Huay Xai in Laos. We konden vanaf ons guesthouse naar de douane lopen en eerst moesten we onze departure card inleveren en ons paspoort laten zien. Daarna gingen we met de boot de Mekong over. Na nog geen 5 min waren we in Laos. Daar moesten we ons visum en een pasfoto inleveren en betalen voor je visum.
We hadden natuurlijk nog geen Laotiaans geld, de munteenheid van Laos is Laotiaanse kip en 1 euro is 10.500 kip. We hebben toen een miljoen kip gepint dus voor even was ik een miljonair.
In Laos hebben we een local guide mee die ons alles verteld over het land. Het is hier nog wat authenthieker dan in Thialand, je zal hier geen mc donalds zien bv. Ook is het wat minder droog en daarom dus wat groener en zijn er veel meer bergen.
We zijn die dag naar Luang Namtha gegaan om daar in een dorp in een homestay te slapen. Een homestay is zoals het woord al zegt, je slaapt bij de mensen thuis. We sliepen in een dorp dat Ban Nam Ngen heet, Ban= dorp Nam=rivier Ngen=de naam van de rivier.
In het dorp zijn alle huizen van hout en staan ze op palen. Er zijn geen wegen maar overal is gewoon zand op de grond dus het is heel stoffig en als het geregend heeft heel modderig. Het hele dorp is vol met kippen, varkens en heel veel kinderen die rond renden. Ze vonden ons allemaal erg interessant ondanks dat er iedere week een stel toeristen komt. We gingen met de gids door het dorp lopen en alle kinderen gingen mee. De volwassenen spreken geen engels maar de kinderen kunnen vragen wat je naam is en waar we vandaan komen.
Ik sliep in een huis met Mireille en Sophie en Simon sliep met de gids in een ander huis. Toen we in het huis waren waar we zouden slapen kregen we Lao Lao een rijstwijn die ze zelf maken. Omdat ze geen engels spreken was het wel een beetje ongemakkelijk soms.
Binnen in het huis liggen allemaal kleden en er hingen 2 kleden aan een touw met een bordje changing room. Daar konden we ons omkleden in onze bikini en een sarong om daarna een bad te nemen in de rivier bij het dorp. Vanwegen het boeddisme moet je hier in Laos als vrouw bedekt zijn tot over je knieen en over je schouder, daarom kregen we een sarong om over onze bikini te doen. We waren een hele attractie en alle kinderen kwamen kijken hoe wij gingen baden.
Na ons bad in de rivier gingen we eten. We kregen sticky rice, kip, popoen en een soort bonen. Het was erg lekker maar weer een beetje ongemakkelijk omdat we geen gesprek konden voeren. Na het eten ging het hele dorp oefenen voor een festival wat het komende weekend was. Ze deden een soort dans over houten palen die op de grond liggen waarvan ze er steeds 2 tegen elkaar tikken. Je moet dan tussen de palen door lopen zonder je voet tussen de palen te krijgen. Klinkt ingewikkeld maar het was best leuk om te doen.
Toen ze klaar waren met oefenen gingen we slapen. Tenmiste de meeste gingen slapen, een aantal gingen nog naar ons huisje om daar karaoke te zingen.
Ze hadden voor ons een aantal doeken gespannen en wat kussens op de grond gelegd waar we konden slapen.
's Ochtends werden we gewekt door de hanen die er rond liepen.
21-2
We werden opgehaald door de stray bus en gingen die dag naar Nong Khiaw. Simon besloot langer te blijven dus we reizen nu nog maar met z'n 3 en. In Nong Khiaw blijven we maar 1 nacht. We sliepen in een heel leuk houten huisje. Toen ik op het toilet zat en vooruit keek zag ik echt de grootste spin die ik ooit in mijn leven heb gezien. Hij was zo groot als een vogelspin en harig en bruin. Weer een ervaring erbij zullen we zeggen.
22-2
Vabndaag zijn we naar Luang Prabang gegaan, waar ik nu nog steed zit.
Luang Prabang is echt een heel leuk ralaxt plaatjes, een beetje zoals Pai in Thailand. Er zijn heel veel restaurantjes en bars en 's avonds is er een night market waar je je helemaal suf kunt shoppen.
Tot de volgende blog.
20-2 Zijn we de grens over gegaan naar Huay Xai in Laos. We konden vanaf ons guesthouse naar de douane lopen en eerst moesten we onze departure card inleveren en ons paspoort laten zien. Daarna gingen we met de boot de Mekong over. Na nog geen 5 min waren we in Laos. Daar moesten we ons visum en een pasfoto inleveren en betalen voor je visum.
We hadden natuurlijk nog geen Laotiaans geld, de munteenheid van Laos is Laotiaanse kip en 1 euro is 10.500 kip. We hebben toen een miljoen kip gepint dus voor even was ik een miljonair.
In Laos hebben we een local guide mee die ons alles verteld over het land. Het is hier nog wat authenthieker dan in Thialand, je zal hier geen mc donalds zien bv. Ook is het wat minder droog en daarom dus wat groener en zijn er veel meer bergen.
We zijn die dag naar Luang Namtha gegaan om daar in een dorp in een homestay te slapen. Een homestay is zoals het woord al zegt, je slaapt bij de mensen thuis. We sliepen in een dorp dat Ban Nam Ngen heet, Ban= dorp Nam=rivier Ngen=de naam van de rivier.
In het dorp zijn alle huizen van hout en staan ze op palen. Er zijn geen wegen maar overal is gewoon zand op de grond dus het is heel stoffig en als het geregend heeft heel modderig. Het hele dorp is vol met kippen, varkens en heel veel kinderen die rond renden. Ze vonden ons allemaal erg interessant ondanks dat er iedere week een stel toeristen komt. We gingen met de gids door het dorp lopen en alle kinderen gingen mee. De volwassenen spreken geen engels maar de kinderen kunnen vragen wat je naam is en waar we vandaan komen.
Ik sliep in een huis met Mireille en Sophie en Simon sliep met de gids in een ander huis. Toen we in het huis waren waar we zouden slapen kregen we Lao Lao een rijstwijn die ze zelf maken. Omdat ze geen engels spreken was het wel een beetje ongemakkelijk soms.
Binnen in het huis liggen allemaal kleden en er hingen 2 kleden aan een touw met een bordje changing room. Daar konden we ons omkleden in onze bikini en een sarong om daarna een bad te nemen in de rivier bij het dorp. Vanwegen het boeddisme moet je hier in Laos als vrouw bedekt zijn tot over je knieen en over je schouder, daarom kregen we een sarong om over onze bikini te doen. We waren een hele attractie en alle kinderen kwamen kijken hoe wij gingen baden.
Na ons bad in de rivier gingen we eten. We kregen sticky rice, kip, popoen en een soort bonen. Het was erg lekker maar weer een beetje ongemakkelijk omdat we geen gesprek konden voeren. Na het eten ging het hele dorp oefenen voor een festival wat het komende weekend was. Ze deden een soort dans over houten palen die op de grond liggen waarvan ze er steeds 2 tegen elkaar tikken. Je moet dan tussen de palen door lopen zonder je voet tussen de palen te krijgen. Klinkt ingewikkeld maar het was best leuk om te doen.
Toen ze klaar waren met oefenen gingen we slapen. Tenmiste de meeste gingen slapen, een aantal gingen nog naar ons huisje om daar karaoke te zingen.
Ze hadden voor ons een aantal doeken gespannen en wat kussens op de grond gelegd waar we konden slapen.
's Ochtends werden we gewekt door de hanen die er rond liepen.
21-2
We werden opgehaald door de stray bus en gingen die dag naar Nong Khiaw. Simon besloot langer te blijven dus we reizen nu nog maar met z'n 3 en. In Nong Khiaw blijven we maar 1 nacht. We sliepen in een heel leuk houten huisje. Toen ik op het toilet zat en vooruit keek zag ik echt de grootste spin die ik ooit in mijn leven heb gezien. Hij was zo groot als een vogelspin en harig en bruin. Weer een ervaring erbij zullen we zeggen.
22-2
Vabndaag zijn we naar Luang Prabang gegaan, waar ik nu nog steed zit.
Luang Prabang is echt een heel leuk ralaxt plaatjes, een beetje zoals Pai in Thailand. Er zijn heel veel restaurantjes en bars en 's avonds is er een night market waar je je helemaal suf kunt shoppen.
Tot de volgende blog.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
