Queenstown, Lake Tekapo, Christchurch

Kia Ora

Ik was gebleven bij de 15de in Queenstown.
Ik had een leuk hostel met uitzicht op het meer. Katrine zat in een ander hostel wat we in eerste instantie samen geboekt hadden, maar dat bleek een party hostel te zijn dus ik heb het gecanceld en zt nu in een heerlijk rustig hostel net buiten het centrum.
Queenstown is niet heel groot dus in een uur of 2 heb je alle winkels en het centrum wel gezien. Het is vooral zo populair vanwege het uit gaan en de extreme activiteiten die je er kunt doen, zoals bungyjumpen en skydiven. Dat wilden wij allebei niet doen dus zijn we op zoek gegaan naar wat er nog meer te doen is. We zijn met een kabelbaan een berg op gegaan waar je een heel mooi uitzicht hebt over Queenstown. Boven aan de berg hebben we een stukje door het bos gelopen.
Queenstown heeft nog iets waar het bekend om staat, de fergburger. Een gigantische hamburger op een lekker broodje met veel sla en tomaat en 2 lekkere sauzen. Het is er de hele dag door druk. Je krijgt een nummer en moet dan minstens een half uur wachten tot je nummer wordt omgeroepen om je vervolgens door de mensen massa heen te wurmen om je hamburger op te halen. Maar het is het waard.

17-1
Vandaag belachelijk vroeg op gestaan om naar Milford Sound in Fjordland national park te gaan, een van de highlights van Nieuw Zeeland. Milford Sound zijn fjorden. Voor degene die niet weten wat fjorden zijn; fjorden is een kustlijn met U vormige in hammen en steile hellingen. Milford Sound is in de ijstijd ontstaan en door gletsjers uitgeschuurt.
We werden opgehaald met de bus en het was een paar uur rijden voor we in Fjordland national park waren. Onderweg een aantal keer gestopt voor wat fotomomentjes van het mooie uitzicht. In Milford Sound regent het ongeveer 200 dagen in het jaar maar vandaag was het droog dus we hadden heel erg geluk.
Eenmaal aangekomen bij Milford Sound zijn we op een boot gegaan om langs de fjorden te varen. Als het water rustig is kan je de weerspiegeling van de fjorden in het water zien, helaas was dat niet het geval maar we waren al blij dat het droog was. Het is echt heel indrukwekkend om langs de enorm hoge stijle rotswanden met een paar enorme watervallen te varen. Na 2 uur op de boot gingen we weer terug met de bus naar Queenstown.

18-1
Vandaag de laatste dag in Queenstown.
In iedere stad is er wel een berg die je op kunt voor een mooi uitzicht dus ook in Queenstown. Iedere keer als we een berg oplopen zijn we aan het klagen hoe zwaar het is en dat we het nooit meer doen. Maar het uitzicht is het iedere keer meer dan waard dus doen we het toch maar weer.
De rest van de dag hebben we in een internet cafe gezeten. We hadden bedacht dat we wilde gaan couchsurfen ( bij mensen thuis slapen ) We hadden aan een aantal mensen een verzoek gestuurd.
In Nederland ben ik via via in contact gekomen met iemand die in Nieuw Zeeland is gaan wonen, toen ik hem vertelde dat we wilde gaan couchsurfen wist hij wel iemand bij wie het kon. Een nederlandse man die al bijna zijn hele leven in Nieuw Zeeland woont. We hebben hem een verzoek gestuurd en we konden bij hem terecht. Het is wel fijn om de eerste keer couchsurfen met z'n 2 en ui te proberen en dan ook bij iemand die je wordt aangeraden.

19-1
Vadaag zijn we naar Lake Tekapo gereden.
Lake Tekapo is heel klein en heeft een centrum van 1 straat met een supermarkt, 2 winkels, een tankstation en een snackbar. Het ligt aan een meer en staat erom bekend dat je er heel goed sterren kunt kijken.
Het meer van Lake Tekapo is heel blauw net als de meeste meren hier in Nieuw Zeeland. Dit komt doordat het water van de gletsjer komt en in dat water zit stof van de rotsen die langs elkaar heen schuren door het gewicht van de gletsjer. Als de zon op het stof schijnt wordt het blauw.
We zijn die dag voor de verandering maar weer een een berg opgelopen voor een mooi uitzicht.

20-1
Vandaag is papa jarig, 60! Gefeliciteerd!!
We zijn naar Mt Cook national park gegaan om de hooker valley tocht de doen. Mt Cook is de hoogste berg in Nieuw Zeeland 3754m hoog. Het is ook de gevaarlijkste berg in Nieuw Zeeland want elk jaar sterven er ongeveer 3 to 6 mensen op de berg en er zijn tot nu toe 50 mensen nooit gevonden. Gelukkig gingen wij niet op de berg maar door de vallei lopen. Het was voor de verandering eens allemaal bijna vlak dus dat was erg fijn. Het waaide wel keihard wat het soms best spannend maakte want je werd echt bijna omver geblazen. Ik reeg een flashback naar de Tongoriro alpine crossing in National Park...
De hooker valley is echt het mooiste wat ik in heel Nieuw Zeeland het gezien. Je loopt in een vallei met rivieren tussen gigantische bergen met sneeuw erop, over bruggen, houten planken en stenen paden. Het is heel groen met allemaal verschillende soorten planten en bomen. Aan het eind van de walk kom je bij hooker lake en kan je een de hooker gletsjer zien. (vraag me trouwens niet waarom het "hooker" valley heet )
Na een uur of 4 lopen werden we weer opgehaald en zijn we terug naar Lake Tekapo gegaan.
Die avond hebben we de zonsondergang gezien en later op de avond de sterren, waaronder het zuiderkruis, een sterrenbeeld wat je alleen op het zuidelijk halfrond kunt zien, net zoals je de nooderster die je alleen op het noordelijke halfrond kunt zien.
Het zuiderkruis staat ook op de vlag van Nieuw Zeeland.

21-1
Vandaag zijn we naar Christchurch gereden.
We werden afgezet bij een hostel en daar zou onze couchsurf host, Synco, ons komen ophalen. Toch best een beetje raar, het voelt een beetje als een blind date. Na een uur wachten kregen we een sms dat ie nu pas onze sms las en dat ie er aan aan kwam. Binnen 10 min stond er een heel klein oud licht blauw autootje voor onze neus. Blijkbaar was het best een bijzondere auto want hij had er veel bekijks mee.
Het huis van Synco staat naast een begraafplaats en is echt een vrijgezelle mannen huis met alleen het nodige erin, 2 grote leren banken, een grote plasma tv en een houten tafel met stoelen. We hebben onze eigen kamer en zelfs ons eigen bed. Na een tijdje gekletst te hebben laat hij ons de stad zien. 2 Jaar geleden is er een grote aardbeving geweest in Christchurch en die heeft een heleboel van de stad verwoest. Ze zijn nu nog bezig met alles wat niet meer bewoonbaar is af te breken. Synco liet ons in een straat waar bijna niks meer stond op zijn telefoon met google earth zien hoe het er voor de aarbeving uitzag. Dan zie je pas echt goed hoeveel schade er is.
In een groot park in Christchurch is de komende week een het Buskers festival, een festival met allemaal verschillende opstredens en streetperformers, zoiets als de Parade. Daar zijn we die avond heen gegaan, Erik degenen die in Nieuw Zeeland is gaan wonen, en ik via via in Nederland al had leren kennen ging ook mee. Buskers is echt gezellig festival en de shows waren erg leuk. Een show is meestal gratis of maar 2 NZD en aan het eind gaan ze met een pastic emmer rond om toegiften te vragen.

De volgende dag zouden we een tocht gaan doen door de Southern Alps ( zuiderlijke alpen ) in Arthur's Pass. Een nederlande vriendin van Erik, Rosan, was de avond ervoor in Christchurch aan gekomen vanuit Australie, en zij gingen allebei ook mee.
Katrine en ik hadden al gezegd dat wij geen ervaren hikers zijn maar Synco en Erik zeiden dat het een makkelijke tocht zou worden.
Toen we aankwamen bij het begin van de hike in Arthur's Pass stond er een bord met; waarschuwing dit is een een stijle walk...
In het begin ging het nog wel, het was stijl en zwaar maar nog te doen. Na een tijdje werd het echt heel stijl en moest je je handen gebruiken om te klimmen. Het was echt super zwaar en Katrine en ik konden waren echt helemaal gesloopt. Na wat voor ons 10 uur leek te duren maar eigenlijk maar 1.5 uur was waren we bijna de boomgrens ( waar de bomen ophouden ) en konden we even pauze houden. Het uitzicht was echt spectaculair en toen konden we pas goed zien hoe hoog we waren en waar we nog heen gingen.
We moesten nog een klein stukje verder tot aan de boomgrens en dan was het de bedoeling dat we over de toppen van de bergen gingen lopen en daarna weer naar beneden. Toen we bij de boomgrens aankwamen stond er een bord waar Erik en Synco een beetje voor gingen staan zodat we niet konden lezen wat erop stond. Ik had het niet echt door maar op de terug weg lazen we dat het een waarschuwing was dat het gemarkeerde pad hier ophield en je alleen verder moest gaan als je proffesionele spullen had en ervaren was.
We hebben nog iets verder dan de boomgrens gelopen tot dat je echt moest klimmen en toen vonden Katrine en ik het wel mooi geweest. We waren allebei echt helemaal gesloopt en vonden het te gevaarlijk om nog door te gaan. Erik Synco en Rosan gingnen door en Katrine en ik zijn weer dezelfde weg terug gegaan. Na een stukje terug hebben we weer op dezelfde plek als heen even pauze gehouden. Ik ben vlak naast een afgrond gaan zitten voor het uitzicht. Ik had iets nodig uit mijn tas en vond dat ik best alles uit mijn tas kon halen terwijl ik naast een afgrond zat... STOM! Mijn telefoon gleed uit mijn tas en kletterde in de afgrond naar beneden. Net als in een film hoorde ik hem op de rotsen tikken tot het tikken steeds zachter werd en daarna een plof.....einde telefoon...
Gelukkig heb ik mijn nederlande sim kaart nog met al mijn nummers erop, dus het enige is dat het me geld gaat kosten om een nieuwe te kopen. Als ik in Melbourne ben koop ik een nieuwe.
De rest van de tocht naar beneden was ook moeilijk omdat je steeds uitgleed door dat het zo stijl was, maar het was wel een stuk minder zwaar. Het was eigenlijk best leuk en we waren best trots op onszelf dat we dit hadden gedaan ondanks dat we het niet helemaal afgemaakt hadden.
Eenmaal beneden en terug bij de auto voelde we pas hoe moe onze benen waren. We wachten op de rest en na een uur kregen we een sms dat ook zij terug zouden komen en niet verder meer zouden gaan omdat het niet meer haalbaar was om de tocht helemaal af te maken.
Op de terug weg hebben we nog even ergens wat gedronken en daar liepen allemaal kia's rond. Kea is een grote inheemse papegaai die vooral rond Mt Cook voorkomt. Het bijzondere is dat hij ook vlees eet. Ze zijn erg nieuwschierig en helemaal niet bang. Ze hebben ook een raar soort fetisch voor rubber en als je niet uitkijkt piken ze je banden van je auto lek.

23-1
Spierpijn! Gelukkig heeft iedereen er last van, ook Synco en Erik.
Vandaag zijn we met een shuttle bus naar Akaroa gegaan. Akaroa is een klein plaatsje ongeveer 1.5 uur rijden bij Christchurch vandaan. Het ligt aan een meer en je kunt er veel watersport doen en dolfijnen spotten. Wij hebben helemaal niks gedaan. Het was super mooi weer en we hebben lekker de hele dag op een terras of op het gras gezeten en een beetje de 3 winkeltjes die er zijn bekeken. Heerlijk uitrusten na gister.
Die avond zijn we weer naar Buskers festival geweest maar nu met z'n 2 en. Het was wederom heel leuk en er was zelf een Nederlandse act.
Toen we die avond weer terug waren in Synco's huis heb ik voor het eerst in mijn leven een aardbeving gevoeld. Ik zat op mijn bed en voelde het bed bewegen alsof er een zware vrachtwagen langs rijd, echt heel raar. Als je gelopen had of bezig was geweest had je het neit gevoeld. Synco vertelde ons dat het een 3.3 was.

24-1
Katrine gaat naar huis vandaag...
We zijn in de maand dat we samen reizen hele goede vriendinnen geworden en het voelt alsof we elkaar al heel lang kennen.
Het zal heel raar zijn om weer alleen te zijn en te reizen. Gelukkig ga ik eerst naar Suus en Eef in Australie.
We zijn die ochtend eerst nog naar container city geweest, allemaal grote gekleurde containers waar de winkels die ingestort zijn door de aardbeving nu in zitten. Het ziet er echt heel gezellig uit en is een hele goede oplossing. Er is ook een organisatie die gabfillers ( gaten opvullers ) heet. Ze maken op de plaats waar eerst een gebouw stond en nu alleen maar grind ligt, van allemaal pallets een soort muuren, en binnenin die muren maken ze het als een soort bar, met stoelen en tafels. Echt een heel creatief idee om van iets negatiefs iets positiefs te maken.
Daarna werd Katrine opgehaald door de shuttle naar het vliegveld en was ik alleen, raar.
Ik ben Annelies nederlands meisje die we ondweg tegen zijn gekomen ) op gaan zoeken die ook in Christchurch zit en ziek is. Ze zit in een logde vlak bij Synco's huis en ben even een uurtje op ziekenbezoek geweest.
Daarna boodschappen gedaan want ik ga vanavond pannenkoeken maken voor Synco om hem te bedanken voor het couchsurfen, Erik en Rosan komen ook.
De pannenkoeken waren goed gelukt en het was een hele gezellige nederlandse avond.

25-1
Vandaag ga ik naar Australie. Ik vlieg om 21.00 uur.
Mijn tas is gepakt en ik zit nu op de bank in Synco's huis. Om 18.20 word ik opgehaald door de shuttle bus om naar het vliegveld te gaan.
Heel raar dat ik niet naar huis ga zoals anders na een vakantie maar dat ik naar nog een ander land ga. Ik heb heel veel zin om Suus en Eef te zien en ben benieuwd naar Melbourne en Sydney. Ik wil in Sydney ook proberen te couchsurfen.

Ik vind Nieuw Zeeland echt het mooist land van alle landen die ik tot nu toe gezien heb. Het is heeft alles, leuke steden, vriendelijke bevolking, bergen, regenwoud, bossen, meren, watervallen, gletsjers. Het is hier allemaal wat relaxter en de mensen zijn heel vriendelijk. Het weer is enorm verandelijk en kan in 1 dag 20 graden afkoelen.

Ik heb geleerd dat alleen reizen best leuk en dat het steeds makkelijker gaat om mensen te ontmoeten. Ik ben gewend aan het slapen in hostels en 5 dagen achter elkaar dezelfde kleren dragen.
Toch ben ik een beetje zenuwachtig om na Australie weer alleen naar Thailand te reizen.
Als ik in Mebourne ben koop ik een nieuwe telefoon en neem ik een Australische simkaart met weer een nieuw nummer. Ik zal ook proberen wat meer foto's op mijn blog te zetten en anders op mijn facebook.

Tot de volgende blog vanuit Australie.