Nieuw Zeeland, Auckland

Ik ben er! Na 36 uur reizen ben ik in Auckland, Nieuw Zeeland.

Mijn vader, broertje en Marjolein brachten me naar Schiphol. Mijn moeder bleef thuis dus die moest ik toen al gedag zeggen. Dat was wel even moeilijk....
Ik moest 3 uur van te voren inchecken en had ook nog een uur vertraging dus we hebben nog even wat gegeten, gedronken en vliegtuigspotters gespot. En toen moest ik hun ook gedag zeggen. Na heel wat tranen (vooral van mij ) ging ik met mijn huilhoofd door de douane.
Nog even wat rondgelopen langs de tax free shops en toen door de security check. Leuk detail; in de wachtruimte voor het boarden zat ik tegenover Giovanni van Brockhorst en zijn gezin. Ik was verbaast dat ik die, met mijn voetbal kennis, herkende.

Het eerste stuk was 6 uur naar Dubai. Echt een prima vliegtuig, aardig wat beenruimte, en lekker eten. Ik zat naast een Arabische man die zodra hij zat een mini koran tevoorschijn haalde en begon te bidden, allah zorgt er dus in ieder geval voor dat we niet neerstorten, das mooi.
Na 3 films en een paar afleveringen van How I met your mother (voor Sandra) was ik in Dubai.
Het vliegveld van Dubai is 1 grote lange hal met in het midden alle winkels en aan de zijkant de gates.
Ik ben een paar keer op en neer gelopen, en toen ik alles wel zo'n beetje gezien had, ben ik in een plastic ligstoel aan de zijkant bij de gates gaan liggen.
Ik moest 9 uur wachten hier, en ik kan je zeggen, dat is best lang.
Leuk om te weten; je kan op het vliegveld kreeft en krab eten die nog levend in een bak water zitten, zo van, doe mij die maar.
Na 9 uur wachten kwam het laatste en langste stuk via Melbourne naar Ackland, 18 uur.
Ik had het geluk dat er niemand op de stoel naast me kwam zitten dus ik had lekker veel ruimte. Jammer genoeg kwam na een uur de stewardes vragen of ik van stoel wilde ruilen, gelukkig wel voor een stoel waar niemand voor je zit zodat ik alsnog veel ruimte had en eruit kon zonder eerst iemand naast me te moeten storen. Ik zat naast een oudere vrouw met zwart kanten madonna handschoentjes aan, die na al die 13 uur, er niet achter is gekomen hoe de tv werkte, met als gevolg dat ik dat dus steeds voor haar moest doen en dan wilde steeds hetzelfde kijken als wat ik dan aan het kijken was.
Na 3 films en nog wat tv series, een beetje slapen en lezen, kwam ik na 13 uur aan in Melbourne. Ik dacht dat ik hier in het vliegtuig moest bijven zitten maar ik moest eruit om 1 gate verder er weer in de stappen, prima lekker even bewegen.
De laatste 5 uur naar Auckland gingen gelukkig snel. Ik zat in een vliegtuig waar 80% van de mensen scouts waren en ik zat naast 1 van de leiders die me er uitgebreid over verteld heeft.

En toen, na 18 uur, was ik er dan, op het vliegveld van Auckland.
En nu.. Eerst geld pinnen. Dan kijken hoe ik naar mijn hostel kom.
Ik kon een bus nemen naar het centrum waar ook mijn hostel in de buurt is en ik kreeg een kaart mee met routebeschrijving.
Na dat ik uit de bus was gestapt en nog een tijdje heb rondgelopen en gezocht ( de straat van mijn hostel stond natuurlijk niet op de kaart die ik had) had een aardig stel het goede idee om het voor me op te zoeken op hun mobiel. Waar zouden we zijn zonder de techniek van vandaag.

Eindelijk mijn hostel gevonden.
Mmm, niet echt wat ik er van dacht. Maar goed ik snak naar een douche en een bed dus ik vind het best.
Mijn hostel is heel klein en rommelig. Het lijkt een beetje op een studentenhuis. Ik had natuurlijk in eerste instantie een private room voor 2 geboekt, maar is nu niet meer nodig, dus ik hoopte dat de mail ik gestuurd had was aangekomen en dat ik van kamer kon ruilen.
Helaas kon dit niet en zat ik vast aan de private room voor 2 personen inc de kosten daarvan. Balen van het geld maar ik vond het eigenlijk niet zo erg dat ik een kamer voor mezelf had. Er zijn hier alleen maar fransen die elkaar allemaal lijken te kennen en geen enkele interesse in mij tonen.
Nadat ik mijn tas had uitgepakt, gedouched had en op mijn kamer zat drong het pas echt goed tot me door, ik ben heel ver weg van iedereen en ik ben alleen.... Ik had even een moeilijk momentje toen maar ben wat gaan lezen en daarna gaan slapen.

De volgende ochtend ben ik vroeg opgestaan en ben ik naar het centrum gegaan. Ik had aan de manager in mijn hostel gevraagd waar ik bustickets kon kopen voor een hop on hop of bus door Nieuw Zeeland maar dat wist ze niet, best raar. Ook wist ze niet waar er in Auckland een tourist information zat. Ik heb toen maar op internet gezocht en uiteindelijk op iemands blog gelezen dat bij de sky tower een tourist info zat. Dus ik ben daar heen gegaan vandaag en gelukkig zat daar een hele aardige meneer die me alle info gaf die ik wilde en me hielp bij een busticket boeken. Ik reis vanaf nu met de Magic bus door Nieuw Zeeland.
Ik heb vandaag de hele dag door Auckland heen gelopen, niet echt een mooie stad, het heeft wat weg van Amerika.
Ik heb de tour die in de lonley planet stond gelopen en ben af en toe ergens gaan zitten om een beetje te lezen.
Ik heb ook gelijk mijn eerste souvenier gekocht, een beeld. Ja het is pas de eerste dag maar ik zag het en toen vond ik het al mooi en toen ik de betekenis hoorde moest ik het hebben. Het is een donker bruin houten beeld in de vorm van een soort @ maar dan zonder dat het midden een a is. Het is een symbool van de Maori en het betekend; een nieuw begin, harmony en groei, precies waarom ik hier ben.

Zo'n hele dag in je eentje is wel raar, ik mis het wel om niet alles wat je ziet en meemaakt te delen en met iemand te kunnen praten.
Ik hoop dat ik morgen in de bus, en anders in mijn hostel, iemand tegen kom met wie ik dingen samen kan doen.
Ik heb voor morgen een hostel geboekt dat er op de foto's een stuk beter uit ziet dan waar ik nu ben dus ik ben benieuwd.

Tot de volgende blog!